یک روایت از امیرالمومنیـــن دیدم که می تونه سند خوبی برای برگزاری جشن های گلریزان برای آزادی زندانیــان باشـــه.
قالَ علىٌّ علیه السلام: مَنْ کانَ لَهُ مالٌ فَلْیَصِلْ بِهِ الْقَرابَةَ وَلْیُحْسِنِ الضِّیافَةَ وَلْیَفُکَّ بِهِ الْعانى وَالْأسیرَ، فَإنَّ الْفَوْزَ بِهذِهِ الخِصالِ مَکارِمُ الدُّنْیا وَشَرَفُ الآخِرَةِ. [مستدرک نهج البلاغه، ص 174.]
ترجمه: کسی که پول دارد، باید با آن صله رحم کند و مهمانی بدهد و گرفتار و اسیران را آزاد نمــاید. چرا که رسیدن به این درجات از خوبی، نشان کرامت دنیا و شرف آخرت است.